Van Buenos Aires naar Salta

Het is weer tijd voor update! Alweer de laatste vanuit Argentinië. Ik was bij mijn laatste week in Buenos Aires gebleven de vorige keer. Donderdagmiddag heb ik nog een toets gemaakt om te kijken at mijn niveau na 4 weken nu was. De toets ging best goed totdat ze overgingen in de verleden tijd. Dat had ik net diezelfde dag voor het eerst een beetje uitgelegd gekregen. Donderdagavond was het afscheidsetentje bij Zina samen met Lotte en Rosten (andere student die daar ook woont). Dit was lekker en gezellig! Vrijdagmiddag kreeg ik een certificaat waarop stond dat ik de toets goed had afgelegd en ik bleek niveau A2 te hebben, whatever that means! Wel handig voor als ik later nog meer lessen wil volgen. Voor mijn gevoel heb ik in ieder geval het maximale uit die 4 weken spaans gehaald dus dat is prima! Het was vrijdag heel raar dat ik afscheid moest nemen van iedereen, ook al ken je deze mensen nog maar zo kort. ´s Middags was het tijd om mijn kamer bij Zina op te ruimen en alvast in te pakken. Dit valt natuurlijk altijd tegen en uiteindelijk moest ik nog opschieten om op tijd bij de metro te zijn. Daar had ik met Marianna afgesproken, we gingen met een grote groep eten bij Las Cabras. Een heel populair restaurant waar we gelukkig op tijd waren zodat we nog een plek buiten konden krijgen. Best koud, maar gelukkig ging de terrasverwarming later aan. Het plan was om daarna naar een bar of club te gaan. Dit was nog een heel gedoe met zoveel mensen, omdat iedereen ergens anders heen wilde. Uiteindelijk zijn we met een klein groepje richting een bar gegaan waar Carlijn, Jessica en Kirsten bij ons aansloten. Hier hebben we gezellig gekletst en later zijn we nog naar een andere bar/club gegaan. Heb uiteindelijk een superleuke laatste avond gehad! Zaterdag heb ik de laatste dingen ingepakt en afscheid van Zina genomen.

Om 15.30 uur vertrok de bus en ben ik met Lotte verder gereisd naar Puerto Iguazu. Zondagochtend kwamen aan en je merkte meteen het verschil in klimaat. Het was hier veel benauwder en heel warm! Ons hostel lag tussen het dorp en het park in en we kwamen er via de bus. Het hostel was mooi en groot complex. De kamer was nog niet klaar maar we konden wel onze bagage vast kwijt. Het bijzondere aan Iguazu zijn de watervallen, zowel een gedeelte in Argentinië als in Brazilië. We hadden besloten eerst maar de Braziliaanse kant te bekijken omdat dit kleiner is. Dan zouden we maandag genoeg tijd hebben voor de Argentijnse kant. De watervallen waren geweldig, je kon foto´s blijven nemen zo mooi was het! Het was de busrit van 19 uur zeker waard. ´s Avonds gingen we uit eten met 2 Nederlandse meiden die tijdens die busrit achter ons zaten. Wederom een gezellige avond! ´s Nachts heb ik niet zoveel kunnen slapen door de warmte en de muggen. Maandag hebben we de Argentijnse kant bekeken. Velen zeggen dat dit de mooiste kant is. Ik vond zelf beide kanten erg mooi. De Braziliaanse kant geeft meer een overview van alle watervallen en het Argentijnse gedeelte is groter en daar zijn meerdere plekken waar je dichtbij kunt komen.



Vanaf Puerto Iguazu zijn we maandagavond met de bus naar Corrientes gegaan waar we rond 6.15 uur ochtends aankwamen. We hadden tot 20.45 uur ´s avond om de tijd te overbruggen voor de volgende bus. Er zouden lockers zijn om onze bagage te stallen, maar we werden gewoon naar een van de vele bustickets-verkoop-hokjes gestuurd waar iemand op onze tassen zou passen. We waren wel een beetje wantrouwig maar hadden weinig keus omdat onze backpacks toch echt te zwaar zijn om een hele dag mee rond te lopen. Eerst maar ontbeten en een tourist office gezocht. Het was erg warm, zo´n 25 graden dus wij wilden wel een strandje o.i.d. opzoeken. Deze bleken allemaal nog niet toegankelijk, dus hebben we maar in parkjes gezeten, een museum en internetcafe bezocht en veel rondgelopen. Nog snel een hamburger gegeten en toen richting de bus gegaan. Gelukkig stond onze bagage er nog en dat voor nog geen euro! Woensdagochtend even voor 10 uur zijn we aangekomen in Salta. Erg fijn om na 2 nachten in bussen te hebben doorgebracht weer even te kunnen douchen. Rustig dagje gehad, kon ook niets anders want alles was dicht in heel Argentinie. Het was namelijk Censo, dit is een dag die elke 10 jaar plaatsvindt, waarop iedereen thuis moet blijven en er een ‘official’ langskomt om allerlei vragen te stellen. Dit zijn vragen over je beroep of je huisgenoten of kinderen het, van welk materiaal het huis is gemaakt en ook of je een tv bezit etc. Maar goed iedereen moet thuisblijven dus zelfs de supermarkten en restaurants waren dicht. Een dergelijke teldag in Nederland kan ik me niet voorstellen. Maar goed wij hadden behoorlijk honger op een gegeven moment. In het hostel zeiden ze dat de supermarkten open zouden gaan om 20.00uur in de afternoon (uhm ja avond dus voor ons Europeanen). Dus toen ´t eindelijk 20 uur was, ging iedereen richting de supermarkt om de hoek, maar daar stond inmiddels bewaking (is normaal hier) die ons vertelden dat de shop pas morgen open zou gaan. Oh nee! En dat er ook geen andere supermarkten en restaurants open zouden zijn... Gelukkig vonden we even later toch een restaurant dichtbij die open was waar we lekker hebben gegeten met nog een Engels stel en een Schots meisje. Met deze groep zou ik de volgende dag gaan paardrijden. Helaas dacht mijn lichaam daar anders over! Ik voelde me de vorige dag al niet echt lekker maar ik hoopte dat het een combinatie van de warmte (30 graden) en de honger was. Helaas de volgende dag werd het duidelijk dat het buikgriep was. Donderdag ben ik dus in het hostel gebleven in plaats van paard te rijden. Vrijdag voelde ik me nog niet echt beter maar zijn we wel even wat meer de stad gaan bekijken. We zijn met een kabelbaan omhoog gegaan naar de top van de berg (heuvel) hier in Salta. Je kon ook lopen maar het was 36 graden dus dat was iets teveel inspanning met die hitte! Het "thuis zitten" was ik inmiddels wel zat en we wilden graag de mooie omgeving van Salta zien, dus we hadden voor zowel zaterdag als zondag een tour geboekt via het hostel. We vertrokken rond half 8 met de auto + een gids en nog 2 jongens die in een ander hostel zaten, zij bleken ook Nederlands te zijn. Onderweg zagen we vooral een schitterend landschap. Heel veel bergen met verschillende kleuren en structuren. Ook kwamen we veel lama´s en cactussen tegen. Uiteindelijk halverwege kwamen we bij een zoutmeer aan, een grote vlakte van zout dus! Heel mooi om te zien en handig voor grappige foto´s. Na het zoutmeer zijn we nog bij 1 stadje gestopt en daarna was het vooral nog een lange weg terug naar Salta. Onze aan cocabladeren-verslaafde gids en tevens chauffeur bleef gelukkig wakker en even voor 9´en waren we weer terug bij het hostel. Gelukkig voelde ik me weer best goed. Nadat we ons hadden opgefrist, hadden we met de jongens afgesproken om samen te eten. Na deze gezellig dag en avond lag ik even voor 1 uur in bed. De wekker ging weer vroeg zondag, omdat we de volgende tour hadden.



Ditmaal naar Cafayate! Ook dit was een heel leuke dag, alhoewel onze gids daar weinig bijdrage aan had. Hij was vanaf de eerste minuut negatief over de tour, omgeving, Cafayate, de auto etc. Alles was lelijk volgens hem. Ik kan me voorstellen dat na 200x het speciale er wel af is maar het landschap wordt niet opeens lelijk en anders moet je maar alsof doen. Het kwam er op neer dat we heel vaak " beautiful of muy linda" moesten zeggen om te zorgen dat hij ergens stopte zodat we een foto konden maken. Deze tour maakten we overigens met een Argentijns stel van 75-plus. Een heel ander gezelschap dus dan zaterdag, maar ook leuk. We waren rond een uur of 8 weer bij het hostel. Niet veel later stonden de Nederlandse jongens weer op de stoep, samen hebben we boodschappen gedaan voor de bbq die bijna elke avond in ons hostel wordt georganiseerd. Heb zelf weinig vlees gegeten omdat mijn maag nog wel van streek was. De jongens zijn later die avond met de bus richting de Boliviaanse grens vertrokken. Ik was moe en ging even na 12 uur naar bed. De volgende ochtend bleek mijn buikgriep weer volop aanwezig en was ik terug bij af. Ik was eigenlijk van plan ook ´s avonds de bus richting de Boliviaanse grens te nemen maar hier heb ik toch maar mee gewacht. Lotte is wel maandagavond vertrokken richting Cordoba. Raar om afscheid te nemen! Nu begint voor mij de grootste de uitdaging, alleen reizen! Imiddels is het woensdag en heb ik veel mensen hier zien vertrekken en ben ik zelf dus nog in Salta in het hostel. Vandaag voel ik me eindelijk wat beter en heb ik contact met een dokter hier gehad. Hopelijk kan ik morgenochtend eindelijk met de bus vertrekken. Er zijn hier overigens best veel reizigers in het hostel die naar Bolivia willen dus misschien kunnen we samen verder die kant op. Straks maar een ticket kopen en hopen dat het goed blijft gaan. De faciliteiten in Bolivia zijn veel slechter en daar kun je beter niet ziek zijn hoor ik van iedereen.

Eerst was ik van plan naar Chili te gaan en vanuit daar een 3 of 4 daagse jeeptour te doen richting Uyuni, Bolivia. Inmiddels is Chili geschrapt, het is er behoorlijk duur en ik zou er echt alleen heen gaan als een stopover voor die tour. Je kunt de tour ook doen vanuit Tupiza of Uyuni en dat ben ik nu van plan! Dus mijn volgende berichtje zal waarschijnlijk vanuit Bolivia zijn! Nu is het weer tijd om in te pakken, altijd leuk ;).



Saludos!

Ilse